Kennelijk is niet (bij iedereen) bekend dat Canon hierover in het educatieve deel van het Canon Professional Network een artikel heeft gewijd.
Het artikel is in het Engels gesteld en aangezien niet iedereen even gemakkelijk technisch Engels tot zich neemt, heb ik een vrije vertaling van het artikel gemaakt die ik hieronder in zijn geheel maar zonder afbeeldingen weergeef.
Aan het eind heb ik een link naar de bron vermeld.
Ik hoop dat zo’n uitgebreid citaat hier door de beugel kan.
Bron: Canon Professional Network, vrij vertaald uit het EngelsCanon IS Systeem
Tot relatief kort geleden werden fotografen met handbediende teleobjectieven geconfronteerd met een dilemma. Naarmate de objectieven in kracht en het gewicht toenamen, waren ze steeds moeilijker voldoende stabiel te houden om onscherpe beelden te vermijden. Het dilemma werd opgelost met de toepassing van een ingenieuze technologie - beeldstabilisatie.
CPN onthult het verhaal van hoe deze ingenieuze Canon-technologie werd ontwikkeld.
Elke fotograaf die gebruik gemaakt heeft van een camera uitgerust met een krachtig tele-objectief zal de term "image shake" begrijpen . Hoe krachtiger het objectief, hoe meer kleine trillingen worden vergroot. De opwinding over het vooruitzicht om het beeld te vullen met objecten op grote afstand slijt snel, als de frustratie van een ongecontroleerd springerig onderwerp en de realiteit van onscherpe beelden opdoemt.
Handen trillen gewoonlijk met één tot vijf kleine bewegingen per seconde, en het door een fotograaf vastgehouden objectief trilt met diezelfde frequentie. Dit heeft het effect van het verplaatsen van het onderwerp uit de optische as van het objectief, wat resulteert in het verschijnsel van een springerig onderwerp en beweging van het onderwerp over de film of het beeldvlak tijdens de belichtingstijd. De vergroting van het objectief versterkt dit effect nog eens.
Behalve bij zeer heldere lichtomstandigheden vinden de meeste mensen objectieven met een brandpuntsafstand van meer dan 300 mm moeilijk efficiënt te hanteren zonder het gebruik van een statief. Statieven - onhandig, zwaar en volumineus - zijn nauwelijks een ideale of praktische oplossing in voorkomende situaties.
Canon IS Systeem - kantelen
Canon loste het probleem op met zijn beeldstabilisatie technologie die in 1995 voor het eerst in het EF75-300 mm f/4-5.6 IS USM zoomobjectief gezien werd. Een speciale corrigerende lensgroep werd ontwikkeld om achter de objectief lensgroepen geplaatst te worden. Deze IS-lensgroep is ontworpen om lichtstralen te breken of te 'buigen' wanneer er loodrecht op de optische as beweging is.
Als een lens wordt uit de optische as verplaatst door trillingen, komt een detectiesysteem in actie dat bestaat uit twee kleine gyroscopen. Zeer snel reagerende spoelen verplaatsen de IS-lensgroep met precies de juiste afstand in de richting van de trillingen. Omdat trillingen zowel in horizontale en als in verticale richtingen kunnen optreden, staat het ontwerp van het corrigerende optische systeem beweging op en neer en van links naar rechts toe.
Supersnelle reactie
Dit alles start binnen ongeveer 0.002 van een seconde van een gedetecteerde trilling. Deze in wezen onmiddellijke reactie stelt het IS Systeem in staat om de correctie-lensgroep de trillingen effectief te laten tegengaan.
IS: het snellere objectief
Beeldstabilisatie is zo effectief, dat het een vermindering van de sluitertijd mogelijk maakt van twee tot vijf stops zonder een merkbare toename van beeldonscherpte. Aanvankelijk was het een vermindering met twee stops maar dit werd verbeterd naar drie met de komst van de EF70-200 mm f / 2.8 L IS USM in 2001; naar vier stops met de EF70-200 mm f/4 L IS USM in 2006; en tot slot naar vijf stops met de EF200mm f/2 L IS USM in 2008. Dit heeft duidelijke gevolgen voor fotografie onder beperkte lichtomstandigheden, of bij fotografie in situaties waar het gebruik van een statief onpraktisch of ongewenst is.
IS bij gebruik met een statief
Bij het gebruik van bepaalde vroege modellen van IS-objectieven met een statief, was het noodzakelijk om de IS functie uit te schakelen. Dit vanwege een fenomeen dat bekend staat als 'Shake Return'. Shake Return treedt op wanneer het IS systeem trillingen probeert te corrigeren waaraan het systeem zelf bijdraagt. Wanneer het IS objectief op statief staat, pikken de IS detectie-gyroscopen alle kleine trillingen of beweging op; deze kunnen worden veroorzaakt door tikken tegen het statief, of door de fotograaf bij aanpassing van een camera-instelling.
Het IS systeem komt dan in actie om die beweging te corrigeren. De beweging van de IS-lensgroep veroorzaakt zijn eigen minutieuse trillingen, die op hun beurt weer worden gedetecteerd door de bewegingssensor, die opnieuw een correctie inzet. Deze spiraal (Feedback Loop) kan eindeloos voortduren, resulterend in de toevoeging van ongewenste onscherpte in afbeeldingen die scherper zouden zijn als de IS functie was uitgeschakeld.
Speciale modus
Canon gaat de 'feedback loop' in latere modellen IS-objectieven tegen door de invoering van een algoritme in het IS-detectiesysteem om automatisch te herkennen wanneer het objectief op een statief is gemonteerd. Wanneer deze objectieven op een statief zijn gemonteerd en de sluiterknop wordt halverwege ingedrukt, activeert het IS-systeem en het beeld in de zoeker laat gedurende ongeveer één seconde een zeer trage verticale verschuiving zien.
Als de sluiterknop halverwege ingedrukt blijft, detecteert het IS-systeem een gebrek aan beweging en schakelt automatisch in een speciale modus. In deze modus detecteert en corrigeert IS voor het klappen van de spiegel en sluiterbeweging bij lage snelheden, maar niet voor het 'normale' schudden van het objectief. Er is geen voordeel te behalen door het uitschakelen van de IS-functie of het vergrendelen van de spiegel voorafgaand aan de belichting.
De vroege IS objectief-modellen hebben die automatische functie niet en daar moet de IS uitgeschakeld worden (d.w.z. het op de plaats vergrendelen van de IS-correctie-lensgroep) als de volgende objectieven op een statief geplaatst worden:
EF28-135mm f/3.5-5.6 IS USM
EF75-300mm f/4-5.6 IS USM
EF100-400mm f/4.5-5.6L IS USM
EF300mm f/4L IS USM.
Gebruik van een monopod
Als een IS-objectief op een monopod is gemonteerd of in de hand gehouden wordt, detecteert het IS-mechanisme de 'lichte', vaak onvermijdelijke bewegingen als relatief groot en onregelmatig en schakelt zich daarom in zijn conventionele correctie-modus, teneinde elke gedetecteerde beweging te compenseren.
Het probleem met pannen
De stabilisatie-eigenschappen van het IS-systeem zijn het meest effectief zijn bij het fotograferen van stilstaande onderwerpen. Wanneer gepoogd wordt een bewegend onderwerp te volgen (panning), probeert het IS-systeem de beweging te corrigeren, welke actie eerder afbreuk doet aan de foto dan dat het deze verbetert. Om dat probleem op te lossen heeft Canon de Image Stabilizer Mode 2 ontwikkelt.
Mode 2
Bij het fotograferen in deze modus, als een grote beweging in een bepaalde richting gedurende een bepaalde tijd continueert, bepaalt het beeldstabilisatorsysteem dat deze beweging bewust pannen is, eerder dan beweging van de camera. Correctie in de betreffende richting stopt, terwijl correctie loodrecht op de pan-richting doorgaat. Met andere woorden, het systeem detecteert “panning”-operatie en voert de toepasselijke controle voor het pannen uit, wat resulteert in een scherper beeld van het bewegende onderwerp. Voor het eerst werd Mode 2 gezien op de EF300mm f/4 L IS USM en daarna op andere Canon objectieven, hoofdzakelijk teleobjectieven en telezooms.
http://cpn.canon-europe.com/content/edu ... _lenses.do" onclick="window.open(this.href);return false;
Aan het slot van dat artikel is nog een historisch overzicht opgenomen van de IS-objectieven vanaf 1995 t/m 2008 (het artikel is al iets gedateerd).
) maar op het forum is er vast wel iemand die weet of dit echt besdtaat of dat het een "broodje aap" verhaal is.... 
