Festivals zijn altijd bijzonder als je er niet vaak komt (als fotograaf bedoel ik). Je hebt de luxe van een pit en meestal van meer dan prima licht. Aan de andere kant is de hoek waaronder je moet schieten eigenlijk best vervelend zeker als je recht voor de artiest terecht komt. Als ik zo naar je serie kijk dan mag je heel tevreden zijn. de meeste platen zijn scherp waar dat moet en bovendien prima belicht. Ook heb je prima momenten te pakken. Als ik wat kritischer mag zijn:
#1dize plaat vind ik eigenlijk de minste van het hele stel. de microfoon en de arm nemen de blik op de mond weg. Ik wil niet zeggen dat dat nooit mag of kan, maar hier werkt het niet. om te chargeren, het zou zo maar kunnen of ie z'n neus aan het afvegen is...
#2 Prima. Als je nog een tijd over hebt zou je kunnen overwegen het plafond egaal te maken (witte vierkant leidt wat af)
#3 niks mis mee
#4 vind ik niet zo. De man heeft wederom een microfoon voor z'n mond (als je even afwacht zul je zien dat die vroeg of laat van de mond af wordt bewogen. Geeft een fraaier beeld m.i.) Belangrijker: hij hangt in de stijgers, maar dat laat je net niet zien. Jammer
#5 iets meer van voor was denk ik mooier geweest, maar hij kan er prima bij door
#6 gave plaat! (Het microfoontje rechts even weg poetsen, staat wel zo netjes)
#7 Bij deze twijfel ik: het moment en licht zijn erg goed. De scherpte licht op de voorste persoon. De aandacht gaat naar de achterste. Zelf vnd ik dit altijd lastig want de ene keer werkt voor beter dan achter en soms juist niet (hier niet denk ik). Vaak maak ik beide foto's (voor scherp en achter scherp) en dan kijk ik thuis wat ik het best vind.
#8 Er zijn mensen die hier niet van houden (huigfoto's). Deze kan er wel bij door denk ik. In elk geval is het geen saai plaatje
Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
Marc
“It's always good in photography to remember who has the brain and what is the tool” (Alister Benn in 'Seeing the Unseen')
