Dit jaar maar weinig exemplaren kunnen vinden en ook nog eens op een terrein welk niet publiekelijk toegankelijk is.
Ik was er echter niet illegaal; ik had toestemming om er te fotograferen.
Het duurde wel even voordat ik gevonden had wat ik zocht. Door de droogte waren de exemplaren maar klein en minder mooi ontwikkeld.
De orchideeëntuin in het Gerendal was welliswaar vanwege Corona gesloten maar ook zonder Corona zou een bezoek teleurstellend zijn geweest. De "tuin" zag er zielig en droog uit.
Vliegenorchis komt binnen Nederland enkel in een paar delen van het Zuidlimburgse heuvelland voor. Zoals veel orchideeën vertonen ze mimicry-achtige verschijnselen om insecten aan te lokken die zo belangrijk zijn voor de bestuiving en de bevruchting. Orchideeën leven in symbiose met wortelschimmels(mycorrhiza) en deze vorm van samenleving is van essentieel belang voor de orchidee. Zonder deze schimmel kan de plant onvoldoende voedingszouten opnemen en kwijnt in maximaal 2-3 jaar weg. Het is dus van bijzonder belang dat de orchidee "haar" schimmel vindt. Door bemesting en andere vormen van bodemaantasting kan deze schimmel uit de bodem verdwijnen met alle gevolgen vandien.
Het is dus van groot belang dat hier een gezond en verantwoord beleid op los gelaten wordt. Mede door deze gevoeligheid en het feit dat veel orchideeënzaad jaren nodig heeft om te kunnen ontkiemen(tot zelfs 7 jaren) maken deze plantensoort zo kwetsbaar en zeldzaam.
Het Limburgse heuvelland biedt een schat aan zeldzame Flora en ik voel me bijzonder gezegend dat ik daarvan genieten kan en mag.
Onze eigen tuin is een klein natuurgebied en ieder jaar mag ik genieten van deze pracht. Een paar keer is mijn tuinbeleid beloond met het spontaan verschijnen en/of gedijen van bijzondere plantensoorten.
Ik moet er niet aan denken wat met de tuin gebeurt als wij er vanwege de leeftijd niet meer kunnen wonen............................
.