De penseelkever (Trichius fasciatus) is een kever uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Scarabaeus fasciatus in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[1] Ze zijn ongeveer 9–12 mm groot en hebben een behaard lichaam. De dekschilden zijn geel met in het midden drie onderbroken, zwarte dwarsstrepen. De tekening van de dekschilden vertoont veel variatie; onder andere geheel zwarte exemplaren komen voor.[2] Door de kleur en tekening lijkt de penseelkever op een bij of wesp. In combinatie met de beharing wordt menig predator op het verkeerde been gezet door deze vorm van mimicry. De beharing heeft ook de overdracht van stuifmeel tot gevolg, waardoor deze kever een rol speelt in de bestuiving van bloemen.
De penseelkever komt voor op open bosplekken in bergachtige streken, maar ook in Oost- en Zuid-Nederland en België in lager gelegen gebieden. Plaatselijk is de soort niet zeldzaam.[2] De penseelkever eet de zachtere delen van planten, bij voorkeur de witte bloemen van bepaalde schermbloemigen. Ook andere planten worden gegeten, zoals els, meidoorn, margriet en liguster. De larve leeft in en van rottend hout en is tweejarig; de volwassen kever is van juni tot augustus te zien.(Bron: Wikipedia)
