EOSDigitaal.nl

22-05-2012 Dag 14 in het kamp.
Tussen hoop en gebroken families.

Meestal wil ik een mooi beeld laten zien aan de kijker. Maar met deze serie wil ik laten zien wat mij belangrijk lijkt. Ik wil het gezicht een naam geven. Het verhaal achter de mensen laten zien, van zij die leven als ongewenste schaduwen in de realiteit van onze moderne beschaving.

Het zijn opa,s en oma,s, vaders, moeders, broers en zussen zoals wij die ook hebben in onze families. Het is niet vanzelfsprekend dat je samen met je familie kunt of mag opgroeien in een mooi huis met eerlijke kansen in een veilige omgeving. De familie lijnen van deze mensen zijn uiteengereten. Ze zijn hierdoor tenminste deels hun identiteit verloren.

Een beeld zegt vaak meer dan woorden. Maar bij deze reportage heb ik het gevoel dat alleen het beeld niet genoeg is. Mijn doelstelling: Inzichtelijk maken dat deze mensen ook uit een familie komen. Dat het niet alleen een probleem is, het zijn mensen met gevoelens, een hart en ziel. Ik ben spontaan met schrijfblok en mijn camera naar het tenten kamp gereden. En heb daar tussen de tenten in met mensen gesproken. De verhalen gehoord. Elkaar van mens tot mens in de ogen gekeken.

Ik heb twee zoontjes van 6 en 9 ze zitten op de basis school en ik hoop dat deze reportage zijn weg vind als een soort van expositie op school of andere gemeentelijke instelling.

De selectie hier geplaatste foto,s zijn de jpegs, ik heb de originele raw files niet gebruikt. Ben een paar dagen niet thuis, en heb deze beelden bewerkt op een heel oud te licht beeldscherm. Zit nu achter een andere pc met internet. Zie nu al bij het uploaden, volgens mij zijn de gezichten/ogen vrij donker. Dus er valt heel veel aan te verbeteren. Maar onafhankelijk hiervan heb ik te weinig kennis van photoshop om ze echt mooi "print ready" te maken zodat ze optimaal en groot aan de muur kunnen hangen, met het persoonlijke verhaal eronder. Als iemand de raw files wil bewerken hoor ik het graag. Via feedback of pb.

Ik ga niet over waarheid of geen waarheid. Uitzetten of niet. Dat wil ik ook niet, ik heb geen politieke bedoelingen. Maar dit is net zoveel realiteit, als het zien van een mooie ijsvogel. We zijn allemaal mensen, dat en niet meer, wil ik jullie met deze registratie laten zien. Soms rijden auto,s voorbij en horen we getoeter, mensen die hun middelvinger opsteken.

1.

29922

Ali Mohamed, Somalie, Mogadishu
4,5 jaar in Nederland
Moeder leeft nog? Lokatie onbekend.
Vader gestorven tijdens de burger oorlog
Broer en zus vermoord tijdens de burger oorlog
Is getrouwd, heeft een vrouw en dochtertje (zij hebben een verblijfsvergunning)
Kan vrouw en dochter niet zien vanweg sancties van de overheid ten aanzien van zijn vrouw.
"Ik hoop op een positieve politieke oplossing"
"Ik ben heel erg verdrietig en wil graag een normaal leven met mijn vrouw en dochter"

2.

29923

Abdullah H Yussuf, Somalie, Afgooye
6 jaar in Nederland
Moeder leeft nog
vader gestorven tijdens de burger oorlog
2 broers en 2 zussen ( ze leven in een vluchtelingen kamp aan de grens van Somalie)
Temidden van de strijd die woedt tussen de AU, regerings troepen en moslim milities als Al Shahab.
"Het is onwaar dat Somalie veilig is."
"Ik hoop dat er mensen zijn die ons het recht op een veilig leven willen geven"

3.

29924

Kadar Adi Guled, Somalie, Balcad
4 jaren in Nederland
Vader en moeder leven nog in een vluchtelingenkamp in Somalie
Broertje en zusje zijn gestorven
"Ik ben erg moe"
"Ik hoop op een normaal leven in Nederland"

4.

29925

Simegn, Eritrea
1 jaar in Nederland
Ouders leven nog, lokatie onbekend.
Ik heb 6 maanden in de gevangenis gezeten.
Ik heb hulp nodig, ik ben helemaal alleen.
Hier in het tentenkamp krijg ik medische hulp, straks op straat niet meer.
"Ik ben een vrouw, geen crimineel, ik hoor niet thuis in de gevangenis"
"God will save me, im an human beeing."

5.

29926

Meskerou Endale Amie, Ethiopie
1 jaar in Nederland
Vader en moeder gestorven
Geen broers en zussen
Geen echtgenoot en kinderen
"Het is heel hard om onder deze omstandigheden te moeten leven"
"Ik ben dankbaar en blij voor de hulp die we krijgen van mensen in Nederland"

6.

29927

Muktar Nuur Ismael, Somalie, Afgooye
4 jaren in Nederland
Geen ouders, ze zijn op natuurlijke wijze overleden.
Getrouwd vrouw en 2 kinderen (dochtertje 6, zoontje 2,5)
Vrouw en dochter kwamen een jaar eerder naar Nederland.
Ze hebben een verblijfsvergunning gekregen.(dochter gaat normaal naar school)
Een jaar later zelf overgekomen, de verblijfsvergunning geweigerd.
Op basis van voice herkenning (ander dialect)zou hij niet uit Afgooye komen.
"Mijn vrouw en kinderen wonen in een huis en de de kinderen gaan gewoon naar school.Ik ben illegaal en moet terug naar Somalie"
"Ik wil graag werken en zelfvoorzienend zijn voor mijn familie."
"Ik bid tot God, ik ben dankbaar, en probeer goed te zijn voor andere mensen."

7.

29928

Idris (Palestijn), Irak, Bagdad
5 jaren in Nederland
Heeft in 2007 vrij snel een visum gekregen.
Een huis en studie, een normaal leven.
Ouders, broers en zussen kwamen in 2009 met de VN.
Zij hebben een verblijfsvergunning gekregen.
De hele familie was heel erg blij en dolgelukkig samen.
In 2010 is een nieuwe procedure opgestart.
Idris is de enige van zijn familie die terug moet. Is nu illegaal.
"Als ik verdrietig ben wordt het sowieso niets, ik moet positief blijven"
"Na de aanvankelijke zekerheid, leef ik nu 5 jaar later weer in onzekerheid"
"Als niet crimineel heb ik toch 3 maanden in de gevangenis gezeten, ik vind dat niet humaan"
"Ik wil graag werken en leven met mijn familie"
"In Irak heb ik niemand, het is er buiten de groene zone heel gevaarlijk, als palestijn heb je daar geen rechten."

8.

29929

Geen stromend water

9.

29933

Geen electriciteit

10.

29936

Een probleem is als het vuur, eerst word het heel groot en heet, daarna wordt het kleiner.

11.

29935

Only God know what will happen. I,m a spiritual man.

12.

29937

13.

29931

Bedankt voor het kijken.
Vriendelijke groet,

Stefan

Complimenten. In mijn hoofd had ik het zo voor me gezien en jij laat het zien. Foto nummer vier maakte op mij de meeste indruk.
Ik vind het indrukwekkend dat dit 'gewoon' Nederland is...

Stefan,

Ik moet heel eerlijk zeggen dat dit verhaal wel heel goed neer is gezet. Als je er langs rijdt komt het toch niet echt dichtbij. Na het lezen van dit verhaal moet je je beeld toch wel bij stellen...

Geweldig goed vastgelegd, en ik hoop dat het een beetje helpt.

Jochem

Maar goed ook, dat we ons niet alleen met fotograferen bezig houden. De combinatie van beeld en verhaal, zoals jij dat hier presenteert spreekt mij erg aan. Hoop dat Leers ook forumlid is.

Indrukwekkende serie Stefan!

Mijn complimenten voor deze reportage, en voor de mooie foto's.
Nu nog de vraag, wanneer worden deze mensen een keer begrepen.

Dank jullie voor de reacties,

Ja het blijft raar he, het was ook een hele intensieve en bewogen dag. En heb er nog een surrealistisch gevoel bij. Zo een andere wereld binnen onze eigen grenzen. Net op het nieuws gezien dat nu 2 dagen later, het tenten kamp ontruimt is. Deze mensen zijn vanaf vandaag weer net zo onzichtbaar en op afstand als de muren zelf. Ik ben daarom wel heel blij dat ik instinctief mijn hart heb gevolgd, en deze reportage heb gemaakt.

Wellicht helpt het een klein beetje. Een beetje begrip en menselijk bewust zijn is wellicht het hoogst haalbare in deze. Je zou zelf maar in deze situatie zitten. Maar echt grote oplossingen zijn er denk ik niet. Daar is het probleem te omvangrijk voor.