Ik heb zelf een lange tijd afgewogen wat voor mij de overstap naar een 20D rechtvaardigde. Vele reviews en gebruikers ervaringen gelezen en daarop gebaseerd uiteindelijk de knoop doorgehakt en een 20D besteld.
Voor diegenen die binnenkort ook een dergelijke overstap overwegen denk ik dat het nuttig is mijn ervaringen te beschrijven nu ik een aantal dagen de 20D heb kunnen gebruiken. Ik probeer vooral de dingen te beschrijven die je niet zomaar uit de reviews haalt, dingen dus die mij opvielen ondanks dat ik die reviews allemaal al eens gelezen had. Ik hoop daar dus iets aan toe te voegen.
Vrijdag in de namiddag was het dus eindelijk zover, na mijn geduld beproefd te hebben met een internationale betaling (besteld in Duitsland) rijdt het busje van DPD voor en mag ik na het zetten van een krabbeltje de doos aanpakken. Zoals elke Hollander pakken we dus meteen de boel uit en stoppen de batterij in de camera, schroeven een lens erop, schuiven de Ultra II erin en gaan aan de slag.
Wat me als eerste opviel is de kwaliteits indruk die de camera maakt. De body is natuurlijk van magnesium, maar de structuur van het materiaal geeft op een of andere manier al een bepaalde uitstraling aan het hele product. Opvallend is ook dat de materiaal indruk van de kunststof delen (de CF klep en de batterij klep) precies overeen komt met de rest van de body. Helaas voelen beide klepjes wel wat minder robuust aan, ook als ze gesloten zijn zit er nog wat beweging in. Als je de camera vasthoudt voel je het CF klepje nog wat speling hebben in de palm van je hand.
Het volgende dat me direct opvalt is de passing van de bajonet. Elke lens die ik heb zit strak op de body, iets dat op de 300D duidelijk anders was. Op de 300D had vooral mijn Sigma 70-200 lens makkelijk wat speling. Als ik daarmee de zoomring draaide dan draaide eerst de lens een heel klein beetje in de bajonet. Dit kan uiteraard met toleranties te maken hebben (heeft het waarschijnlijk ook), maar het viel me duidelijk op. M'n 50mm overigens past echt maar net, die moet ik met redelijk wat kracht monteren.
Goed, lens is gemonteerd, batterij zit erin en CF zit ook op z'n plaats. Tijd om eens wat te gaan schieten. De aan-uit knop zit op een andere plaats dan op de 300D. Ik kan niet zeggen dat ik de plaatsing handiger vind, zeker de manier niet waarop hij in de body 'verzonken' is. Vooral aanzetten vergt wat handigheid (ik druk er nu met mijn duim op en verdraai hem vervolgens). Focussen gaat prima, al hoort er volgens mij naast het piepje ook minimaal 1 focuspunt in de zoeker op te licht. Ik druk de ontspanknop door en er gebeurt niets! Nog een keer focussen en doordrukken: geen resultaat, de sluiter blijft angstvallig op zijn plaats. Ik had al eens verhalen gelezen over weigerende 20D's en zag mezelf alweer de camera terug naar Duitsland sturen. Eerste ingeving gevolgd, batterij eruit en opnieuw erin. Opnieuw proberen een foto te maken en het lukt zowaar. Tot nu toe heb ik dit probleem niet meer gehad, maar het blijft wel in mijn achterhoofd. Als het vaker voorkomt zal hij toch terug moeten.
Goed, verder. Het is inmiddels al donker aan het worden en ik probeer met verschillende lenzen wat in de woonkamer de 20D uit. Wat me bij het focussen direct opvalt is de gevoeligheid van de sluiterknop. Waar je bij de 300D de knop duidelijk half in moet drukken is bij de 20D de lichtste aanraking al voldoende. Ook de mogelijkheden van focussen bij weinig licht maken indruk op me. Zelfs op objecten die ik met het blote ook bijna niet zie omdat het donker wordt, daar kan de 20D toch nog op focussen, een duidelijke verbetering ten opzichte van de 300D. Vervolgens nog even de ISO wat omhoog gedaan (ISO 3200 is echt leuk) en kom er al snel achter dat tot ISO 800 de ruis echt minimaal is. Pas bij ISO 1600 is de ruis goed waarneembaar, maar zelfs ISO 3200 is naar mijn mening nog best bruikbaar. Natuurlijk hangt het van de situatie af, maar het is zeker geen nutteloze optie die de 20D biedt.
Waar ik op dit moment verder nog iets over kan zeggen is de snelheid van het camerageheugen. Vrijwel direct na het nemen van de foto staat hij al klaar op het display. Ook het terugkijken is zeer snel. Eenvoudig aan het duimwiel draaien en je bladert werkelijk door de foto's heen. Dat duimwiel is trouwens iets waarvan ik nu al het gevoel heb dat ik nooit meer zonder wil.
Dingetjes die me verder opvallen, maar waar ik nog niet zo veel mee heb geexperimenteerd (in een vervolgpost kom ik hier meer in detail op terug), zijn de custom functies, de joystick en de eenvoud van het menu. Via de custom functies zijn nog heel veel dingen naar smaak in te stellen. Zo heb ik al de picture review toegewezen aan de set-knop en heb ik de AF-selectie al direct gekoppeld aan de joystick.
Zoals gezegd, binnenkort dus nog een aanvulling op dit lange verhaal. Ik hoop dat het tot nu toe interessante leeskost is voor sommigen. Nu ga ik weer verder met verkennen
Het sterkt me alleen maar in de gedachte om sneller op een 20D over te stappen 
