Dé eosdigitaal fotoketting, deel VI
De foto waarmee ik de ketting begon:
Bagtjuh:
Hoe ik er op kwam?
Ik zie een trein en die rijd op rails en is afhankelijk van stroom.
Rails en stroomdraden zie je hier als lijnen.
Spinnen zijn ook afhankelijk van lijnen
Beide zijn eigenlijk levenslijnen.
C@sp@r:
Ik kreeg van Bagtjuh een foto van een prachtige spinnen web.
Mij eerste gedachte was direct al iets met "web" te doen maar daarbij denkende aan WWW.
Zo makkelijk was het niet totdat ik even achter mijn computer(s) keek.
Een wirwar van draden, die zorgen dat ik contact krijg, met het World Wide Web.
Hoe georganiseerd een spin zijn web maakt, en hoe mijn web er uit ziet, om contact te krijgen met het World Wide WEB.
Hier mag de volgende kandidaat het mee doen.
Gumpje:
Ik ontving een foto met daarop een door menigeen gekend fenomeen van rommelige snoerenbrei; electriciteit, internet, router, stekkerdoos... ik dacht aan energie, contact, en bleef steken bij het woord 'verbinding'. Het één kan niet zonder het ander. Ik wilde in mijn beeld het thema verbinding nadrukkelijk thematiseren. Waar ga je dan heen? Dacht eerst aan een electriciteitscentrale, maar bedacht toen dat de sterrenwacht niet erg ver weg ligt. Bij uitstek een middel om 'ons' te verbinden met de realiteit aan 'gene zijde' van ons kennen... Ietwat ver gezocht, maarja, je moet toch wat
rob . R.J.K:
Door de vorige foto dacht ik aan; een verbinding maken en zag daarin ook iets van een radar.
Daarom ben ik naar het semafor gereden waar een grote radar op zit.
Op dat moment zag ik dat de verbinding naar engeland moeite had om de haven binnen te varen.
2 Slepers waren verbonden aan het grote schip om hem te begeleiden.
De weersomstandigheden waren hetzelfde als de vorige foto, alleen nu met daglicht.
Ik vind het een spectaculair stukje verbinding tussen dat grote schip en 't kleine slepertje zo met de storm en zware windstoten.
Hatseflats:
Toen ik de foto van Rob kreeg zag ik een cruise-boot en een boot dat hard aan het gevaarte zat te trekken. Ik vond het geen gemakklijke foto.
Ik moest denken aan groot en klein maar ook aan kracht. Idee 1 (groot & klein) viel jammer genoeg in het water (letterlijk) dus een switch naar idee 2.
Vlakbij het centrum van Utrecht, achter de Jaarbeurs (veilinghavenkade) liggen een aantal zeilboten. Ben naar iets opzoek gegaan wat kracht uit zou stralen en het moest een detail-achtig iets worden. Dit aangezien de onderwerpen op de foto van Rob erg groot zijn. Vandaar onderstaande foto, mechaniek om met de hand...(
tja zeg het maar ) Het kost in ieder geval kracht 
Kiran:
ik ontvang een lier. Dat is voor mij 1) middeleeuws muziekinstrument 2) hijswerktuig op een boot. Omdat ik geen middeleeuwse muziekinstrumenten hebt, en ook zo gauw niet weet waar je die vind, ben ik doorgegaan op nr 2. In mijn gedachten staat de lier die ik ontving op de boot, en de kabel volgend kom je vanzelf aan de andere zijde van de boot. En die heb ik getracht in beeld te brengen. De lier was ook al niet meer splinternieuw, dus ik heb een oude roestige boot gezocht en die zo fraai mogelijk getracht weer te geven. In de lier zitten veel ronde vormen, die heb ik juist getracht te vervangen door een driehoekig lijnenspel.
Builder:
Ik zag in de foto van mijn voorganger een kruis (de mast) en een schip. Deze twee dingen komen voor mij samen in een kerkgebouw. Het kruis als symbool van het geloof, het schip als fysiek onderdeel van een kerkgebouw. Omdat het schip er oud uitziet, gekozen voor een oud kerkgebouw.
Verder heb ik twee facetten van de voorgaande foto "meegenomen" naar mijn foto: het lage standpunt en de centrale plaatsing.
FotoUnique:
In de voorgaande foto zag ik geloof en dat heb ik meegenomen in mijn (zelf)portret.
dccm:
Tja, hoe kwam ik aan mijn keuze? In de foto van FotoUnique zag ik een eenzame vrouw die met een kruisje aan het bidden is. Dat kruisje gaf mij de inspiratie om naar een kerk te gaan. In de kerk hingen een boot, de ark van Noah. Die eenzame man met al zijn dieren, tegen een achtergrond van een mooie glas-in-lood raam.
MaestroNL:
Ik kreeg de foto van mijn voorganger binnen en ik had werkelijk geen idee wat er met deze foto bedoeld werd. Op de achtergrond een glas-in-lood met kerkelijke taferelen, waarschijnlijk uit een kerk in Amsterdam want het wapen van Amsterdam komt een aantal maal in voor. Verder een lege boot met als mast een soort tak waar een soort spinnenwebben aan hangen.
Het gaf mij een "kerkelijk" gevoel, in samenhang met de lege boot vroeg ik mij af waar de perso(o)n(en) in die boot zijn gebleven. Dat gevoel bracht mij naar bidden, vergankelijkheid en graven. Op het Fort Vijfhuizen loopt een voor Nederland uniek project van kunstenaar Hans van Houwelingen genaamd "Sluipweg" waar grafstenen van geruimde graven worden gebruikt om een weg aan te leggen.
(zie ook: http://www.kunstfort.nl/content/view/135/154/ )
Een paar van deze grafstenen op ik op mijn manier "vereeuwigd" wat de circel rond maakt.
Ina:
Van MaestroNL kreeg ik ruim voor de tijdslimiet de foto doorgestuurd, dat was wel fijn.
Tsjonge jonge, wat een mistroostige foto was dat (niet kwalitatief, want ik vind het een mooie plaat!); het regende buiten op dat moment ook nog, daar werd ik dus niet meteen vrolijk van!
De foto van MaestroNL deed me meteen denken aan de vorige keer toen ik meedeed aan de fotoketting. Toen kreeg ik een foto van een blinde muur.
Die muur, toen, betekende voor mij 'einde' en ik wil juist vrijheid, open, léven!!
De foto van MaestroNL met daarop een grafzerk brengt, naar mijn idee zelfs de dood in beeld.
Natuurlijk is dit onlosmakelijk verbonden aan ons leven, hoe verdrietig ook en we krijgen er allemaal van tijd tot tijd mee te maken.
Maar gelukkig gaat het leven altijd door; elk leven begint bij de geboorte.
Dat wilde ik d.m.v. deze foto uitbeelden.
Ik heb overwogen om een babyhandje of babyvoetje te fotograferen. Maar dat idee heb ik laten varen omdat op de foto van MaestroNL geen personen te zien zijn. Door gebruik te maken van mijn verzameling geboortekaartjes (bijna alle kaartjes die bij ons in 27 jaar zijn binnengekomen
) breng ik ook geen persoon in beeld, maar hopenlijk wél het idee dat er iedere dag nieuw leven geboren wordt!
DJ41:
Ik kreeg van Ina een foto van een prachtig geboortekaartje/geboorteboek. Nu heb ik 6 weken geleden een dochter gekregen, dus een en ander lag voor de hand, maar dat vond ik iets te makkelijk, ik vond dat ik minimaal de deur uit moest. Als ik aan baby's denk, dan denk ik aan een slaapliedje. Slaap Kindje, slaap. Daar buiten loopt een.....
dennis vrooland:
Ik kreeg een foto met een weiland vol met schapen. 1 was er net iets meer uitgelicht.
Alle schapen stonden op een kluitje, was 1 wirwar van schapen. Zag een massa schapen, moest gelijk denken aan massa's mensen. Heb de link gelegd met mensen. Ook mensen hebben de neiging om samen op een kluitje te gaan zitten, samen maar toch ook weer op zichzelf. Ik heb ervoor gekozen om een plek op te zoeken waar veel mensen samen op een kluitje wonen, ieder voor zich maar toch onder 1 dak. Heb daarvoor een flatgebouw gekozen, daarin zie je allemaal schotels die ik zie in plaats van schapen. Dus eigenlijk 2 betekenissen in 1, de flat met veel mensen op 1 kluitje en de hoeveelheid schotels. Maar ook als er 1 schaap over de dam is volgen er meer, en dan doel ik op de schotels!
JvdH:
Wat moet je nu met een flat in de blauwe lucht? Hoe kan je hierop door gaan?
Eerste gedachte was om presies het tegenovergeselde te gaan doen dus een boederij in een weiland in het donker.
Ik heb het geprobeerd, maar kon geen mooi plaatje krijgen dat naar mijn zin was.
Toen ik vanmiddag met de hele familie in dierenpark Ouwehandsliep wist ik het:
De schotelantennes aan de flat!!!! De afwas met alleen maar schoteltjes.
Ik heb gekozen voor z/w, omdat dat een beetje het moeder gevoel geeft (en ik kreeg de kleuren versie niet naar mijn zin Wink )
hb100:
Zaterdagavond was het dan zover, ik ontving de foto van JvdH. Op de foto zag ik een ouderwetse afwas staan. In zwart/ wit. Een gevoel van nostalgie kwam bij me op. Zo ging het waarschijnlijk
voor het vaatwasmachine tijdperk. Nostalgie in combinatie met water en de kraan, bracht op het thema waterpomp, nog meer nostalgie. Het eindresultaat:
Nostalgie anno 2008; oud en modern op één plaat.
jeannettebo:
In de foto van mijn voorganger zag ik een oude waterpomp. deze brengt dus water omhoog.
Ik ben verder gegaan met het water en het omhoog brengen van water, een fontein. tevens heb ik zwart-wit gebruikt.
